We zijn op bezoek bij de Vlaamse schilderlegende Sam Dillemans: hij heeft in Antwerpen zijn eigen tentoonstellingsruimte gekocht, zodat hij volledig los van musea het hele jaar door zijn werk kan laten zien. Het is een logische stap in zijn bloedserieuze streven de beste schilder van onze tijd te worden.

De objecten van Chaim van Luit laten zich niet op het eerste gezicht kennen, maar zodra je voorbij hun symbolische functie kijkt, opent zich een wonderlijke wereld.

Kunst is Lang is terug met een derde seizoen! We trappen vrolijk af met de Lady Gaga van de schilderkunst, Tanja Ritterbex! Maak kennis met de meest kleurrijke schilder van Nederland.

De controversiële kunsttweeling L.A. Raeven is te gast in de laatste uitzending van dit seizoen. Ze leggen aan de hand van een nieuwe videowerk uit waarom we in de toekomst onze leeftijd bevriezen op 14 en geen geslacht meer kiezen.

Videokunstenaar Puck Verkade maakte tamelijk traditionele documentaires met zichzelf in de hoofdrol, waarin ze op zoek ging naar zingeving. Haar nieuwe werk bestaat uit korte videootjes, waarin ze met een mobiel haar eigen ongemakkelijke situaties filmt, en ze in de montage mengt met gevonden beeld op Youtube, en animaties uit de popcultuur.

Robert Zandvliet werkt al bijna 30 jaar aan een indrukwekkend schilderkunstig oeuvre. Soms aan de hand van banale objecten als een steen of een haarspeld, maar soms ook door een herinterpretatie van iconische schilderijen, zoekt hij er naar de energie van een beeld bloot te leggen. Maar waarom lukt hem dat niet met mensen?

Paul Beumer maakt schitterende, fragiele werken met inkt en waterverf. Soms doen zijn doeken denken aan landschappen, af en toe herken je de afdruk van een eikenblad of rietstengel, maar veel vaker zijn het gewoon ontzettend mooie taferelen, op de manier zoals een met mos bedekte steen dat kan zijn, of de structuur van mineralen.

Roy Villevoye wil met zijn videowerk en levensechte wassen beelden zo dicht mogelijk in de buurt komen van de ervaring van een ander leven, op een andere plek. Zo kan het dat je je ineens ondergedompeld waant in de gewoontes van een volk in Papua, of tegenover een levensechte Hitler staat, die verwaarloosd en verkleumt over straat zwerft.  

Alles leek er op dat de 16-jarige Maarten van der Kamp een succesvol schrijver zou worden: hij won een cultuurwedstrijd, kreeg een column in Trouw en schreef aan een debuutroman. Toch stokte het, en volgde 8 jaar alcoholverslaving. Tot de camera zijn leven zin gaf: de afgelopen drie jaar liep hij elke dag door de straten van Amsterdam en fotografeert de Amsterdammer, a la Ed van der Elsken.

Fotograaf Hanne van der Woude maakt weergaloos intieme portretten, waarvoor ze veel tijd doorbrengt met de geportretteerden. Met het bejaarde kunstenaarsechtpaar Ben en Emmy deelde ze zes jaar lief en leed, van zomervakanties in Zuid-Frankrijk tot de dood van Ben.

Paul Bogaers kwam na 20 jaar fotografie in een artistieke mid-life crisis: zijn oplossing was weg te gaan van het platte vlak, naar de overrompelende beeldtaal van Afrikaanse maskers en beelden.

Cindy Moorman maakt performances en schilderijen waarin de begrippen 'groep' versus het 'individu' centraal staan en invoelbaar worden gemaakt. Maar hoe vindt ze het zelf eigenlijk om bij een groep te horen?

Leonard van Munster bouwt grote installaties, die een vleugje verlangen toevoegen aan de buitenruimte: een fata morgana in een grauwe fietstunnel in Amsterdam nieuw-west, een houten boomhut op een betonkolos van elf verdiepingen hoog, of een gestrand jacht op midden op de Zuidas. En dat verlangen mag best even schuren.

Frank Koolen doet alles tegelijk. Hij werkt in binnen- en buitenland, cureert tentoonstellingen, maakt zelf veel en is hoofd van de opleiding Fine Art aan de HKU. Hij ziet kunst als levenshouding: als je probeert door kunst het leven en je eigen ervaringen beter te begrijpen, maakt de vorm er van niet uit.

Anouk Kruithof is een van de rising stars in de fotografie in binnen- en buitenland, en praat over haar haat-liefdeverhouding met haar medium. En over haar bevlogenheid voor het zelf uitgegeven kunstenaarsboek, waar ze zelfs een stimuleringsprijs voor in het leven riep.

Schilder Eva Spierenburg liet altijd al persoonlijke elementen in haar werk toe, maar sinds haar moeder ruim een jaar geleden overleed, is haar werk nog persoonlijker geworden. Dat roept allerlei vragen op: wordt kunst geen therapie, heeft het ook voor anderen relevantie en hoeveel (intieme) context geef je een kijker mee?

Schilder Derk Thijs stelt hoge eisen aan zijn werk: hij wil de grens tussen de kijker en het schilderij laten vervagen. In de uitzending legt hij uit hoe je een abstract begrip als 'het bewustzijn van een boom' kunt vertalen naar een schilderij.

Tekenares Kinke Kooi neemt ons mee in de wonderlijke associaties waaruit haar tekeningen ontstaan: ze tekent uitputtend beelden die haar fascineren, ook al schaamt ze zich er voor of zijn ze niet bon ton in de kunstwereld (een smurf, of klimop). Achter haar zachte, subtiele tekeningen gaat een intrigerende wereld van symboliek schuil.

Fotografe Scarlett Hooft Graafland reist de hele wereld over, op zoek naar ongerept natuurlandschappen. Zodra dat overweldigende decor van natuurschoon is gevonden, trekt ze een periode met lokale bewoners op en plaatst hen in die omgeving. Het resultaat is soms grappig, soms poëtisch, maar altijd schitterend.

Charl Landvreugd sprak over hoe er in Nederland wordt omgegaan met het werk van kunstenaars met een Afro-achtergrond en hoe dat moet veranderen. Geen verhaal vanuit slachtofferschap, maar vanuit de observatie dat er een nieuw soort 'Afro-heid' (Charls term) aan het ontstaan is met een specifieke beeldtaal en specifieke mogelijkheden.